Wanneer de regen zich zwaar loslaat uit de wolken,
en in vrije val bevrijdend,
soms liefdevol, soms overweldigend wordt opgevangen
door de aarde, haar meren, beekjes en rivieren,
dan zijn er bij keuze de woorden van de mantra,
die zinnestrelend hun klank van licht vibreren.
Waardoor we als plots ons boven de wolken bevinden,
en de uitnodiging zich toont,
om ook de sprong te wagen,
vol doorleefde ervaring en openstaand voor een vernieuwde blik
zo boven, zo onder, zo binnen, zo buiten,
allen één en toch zo verschillend,
erop vertrouwend dat wanneer we durven loslaten,
dat wat we denken dat is,
de liefde voor ons klaarstaat en ons ontvangt.
Katyayini 30-11-2020 voor Annandie