De vleugels van de avondzon
die hun stralen door de hemel schieten,
ons hart beschermen en voeden,
waarna de maan bekoelen kan
wat leidt tot evenwicht,
zon-maan-neutraliteit,
beiden nodig.
Lieve kosmos, zal ik jou als toevlucht kiezen? nachtelijke bezoeken? Eeuwig dromen?
Dien ik daarvoor mijn doorleefde vacht achterwege te laten?
Dan kom ik naar het hier en nu...de essentie :-)
Is het de angst die me tegenhoudt en me weerhoudt te slapen?
Is het het moeras van tranen dat me zwaar maakt?
Is het de kwaadheid die mijn hart niet vliegen laat?
Is het de pijn die zich niet laat omarmen door de liefde om getransformeerd te worden?
Ik weet nu dat ik weet en een gesprek zal volgen.
Lieve emoties, gehecht doorheen mijn vijf lichamen. Ik werp jullie af.
Mijn tempel zal vrij zijn van lijden, mijn ziel puur geluk.
Toch dank ik je lieve emoties,
jullie hebben lessen gebracht, medeleven gecreëerd. Nu wacht de liefde jullie op, ze zal jullie omhelzen tot ook jullie liefde worden. :-)
In Liefde en Licht, In Liefde en Licht, In Liefde en Licht.
2005